lazımlı

lazımlı
прил. нужный необходимый. Lazımlı işçi нужный работник, lazımlı əşyalar нужные вещи, lazımlı kitablar нужные книги, lazımlı sənədlər необходимые документы, lazımlı mütəhəssis нужный специалист, hər şeydən lazımlı нужнее всего; lazımlı olmaq: 1. быть нужным; 2. становиться, стать нужным

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "lazımlı" в других словарях:

  • lazımlı — sif. Yararlı, gərəkli, faydalı; vacib, zəruri. Lazımlı şey. – <Kitabpaylayan:> O qədər lazımlı kitablar var ki, üstünü toz basa basa qalıb bu şkaflarda. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lazim(ə) — ə. lazımlı, lüzumlu …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mültəzim — ə. lazımlı adama tərəfdar olan, lazım olan şeyi istəyən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əlzəm — ə. ən lazımlı; daha lazımlı, çox gərəkli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müqtəza — ə. r3 1) lazım olan, lazımlı, lazımi; 2) qanun və ya fərmana əsasən olan, yazılan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müqtəzi — ə. r3 1) lazımlı edən, vacib edən; 2) qanun və ya fərmana əsasən yazan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • vacibülvücəb — ə. ən zəruri, ən lazımlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zəruri — ə. ən lazımlı, ən gərəkli, çox vacib …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • əlzəmiyyət — ə. çox lazımlılıq, daha da lazımlı olma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dəyərli — sif. 1. Qiymətli, bahalı; keyfiyyətli. Dəyərli parça. Dəyərli şey. 2. məc. Qiymətli, ləyaqətli, əhəmiyyətli, çox yararlı, çox lazımlı. Dəyərli işçi. Dəyərli adam. Dəyərli dost. Dəyərli məsləhət. Onun dəyərli xidməti olmuşdur. – O, hər kəsdən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • elementar — sif. 1. İbtidai, başlanğıc, bir şeyin ancaq əsaslarına aid olan. Elementar cəbr. Elementar riyaziyyat. 2. Ən sadə, ən bəsit, ibtidai. Elementar məsələ. Ən elementar şeyi bilmir. 3. Ən vacib, ən lazımlı, əsas. Elementar şərait. 4. kim. Bir şeyin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»